Przewlekła niewydolność żylna to zastój krwi w żyłach kończyn dolnych, który spowodowany jest refluksem żylnym lub zwężeniem i niedrożnością żył.
Objawy niewydolności żylnej
Do objaw niewydolności żylnej zalicza się następujące dolegliwości:
– ból oraz ciężkość nóg,
– opuchlizna na stopach, kostkach i łydkach,
– ból żył,
– mrowienie i drętwienie nóg,
– skurcze mięśni łydek nasilające się w nocy,
– widoczność żył oraz przebarwienia.
Niewydolność żylna- przyczyny i objawy
Niewydolność żył spowodowana jest, m.in.:
– refluksem żylnym, który jest wynikiem, np. niewydolności zastawek żylnych,
– brakiem aktywności fizycznej lub genetyką,
– zwężeniem się żył pod wpływem zakrzepicy lub otyłości,
– wysokim ciśnieniem żylnym.
Do wystąpienia przewlekłej niewydolności żył prowadzić mogą także:
– płeć żeńska, ponieważ kobiety częściej cierpią na tą dolegliwość,
– siedzący tryb życia, praca na stojąco,
– palenie tytoniu.
Choroby spowodowane przewlekła niewydolnością żył i leczenie
Przewlekła niewydolność żylna jest powodem wielu chorób żył jakimi są:
– niewydolność żył czyli żylaki kończyn dolnych,
– pajączki widoczne na skórze,
– nieustępująca opuchlizna kończyn dolnych. Aby zapobiegać żylakom kończyn dolnych należy zmienić tryb życia z siedzącego na aktywny. Żylaki kończyn dolnych leczone są w niektórych przypadkach poprzez uprawianie sportu lub spacery, które poprawiają krążenie krwi. W innych przypadkach odbywają się różnego rodzaju zabiegi, np. kompresjoterapia lub operacje, np. wysokie podwiazanie z miejscowym wycięciem. Przed rozpoczęciem leczenia niewydolności żył trzeba przejść badania mające na celu określenie stopnia zaawansowania zmian żylnych. Najdokładniejszym z badań jest ultrasonografia żył zarówno powierzchownych jak i głębokich. Dzięki temu badaniu znaleźć można żyłę, która ma nieeydolne zastawki i gdzie dokładnie znajduję się skrzep, a przede wszystkim dobrać i zastosować odpowiednie leczenie.
Stopnie niewydolności żylnej
Niewydolność żylną opisuje się przy pomocy klasyfikacji CEAP, której litery oznaczają m.in. klasyfikację do sposobu leczenia oraz lokalizację zmian na ciele osoby chorej. Następnymi stopniami są stopnie zmian oznaczające:
